برای رهایی از مستی غرور چه باید کرد؟

چندی پیش یک نفر را دیدیم که «شراب» انگور خورده و «مست» کرده بود و بدلیل آنکه عقلش زایل شده بود، نمی فهمید که چکار می کند و چه می کند و کجا می رود! مست و لایعقل بود و وسیله مضحکه دوست و آشنا، سرانجام فقط «استفراق» و خواب طولانی توانست مستی را از سرش بیرون کند، و اینجا بود که خوب فهمیدیم چرا اسلام شراب را حرام کرده است؛ و اما  حال در جامعه بخوبی می بینیم که بعضی ها «شراب غرور» نوشیده و «مست غرور» شده اند، حرکات و رفتارشان قابل باور نیست و خود نیز متوجه نمی شوند. غرور نیز گاه خیلی بیشتر از شراب عقل را ضایع می کند، و آدمی که مست غرور است، نمی فهمد و نمی داند و نمی بیند که چکار می کند. بسیاری از پادشاهان و حاکمان و بزرگان در طول تاریخ مست غرور شده اند و تاج و تخت و گاه حتی کشور خود را از دست داده اند. انسانهای کوچک و بزرگ، ثروتمندان و زیبارویان و نخبگان و متخصصان و هنرمندان و ورزشکاران و مشاهیر نیز گاه بدلیل القائات دیگران و خود بزرگ بینی دچار مستی غرور می شوند، و اینگونه است که سقوط آغاز می شود.
بسیاری از دوستان و اطرافیان بنابدلایلی و گاه ناخود آگاهانه جام ها را از شراب تعارف و تمجید پر کرده و بدست انسانهایی که بجایی رسیده اند می دهند، نوشیدن همان و از خود بیخود شدن همان. مستی شراب انگور «خماری» دارد و مستی شراب غرور «نابودی»!
شیطان اگر اسیر غرور نشده بود از درگاه رانده نمی شد و «احمدی نژاد» و «موسوی» اگر اسیر غرور نشده بودند، ایران، امروز اینگونه نبود.
بیایید در حق دوستانمان لطف کنیم و شراب غرور بدستشان ندهیم و اگر جام شراب غرور در دستشان دیدیم، آن را از دستشان بگیریم.
مست غرور بسادگی از این مستی خوشایند نمی تواند فرار کند، تا مستی از سرش نپرد قادر به کنار گذاردن شراب غرور نیست، و اما آنها را که خدا بحال خود وامی گذارد اسیر مستی غرور می شوند یا آنانکه گرفتار وسوسه های شیطان می شوند!؟
تبصره اول:«این مطلب را تقدیم می کنیم به همه آنهایی که دوستشان داریم و با انتقادات و کنایه ها و حرف هایمان، آزارشان داده ایم»

خبر فوق را به زبان مورد نظر ترجمه کنید

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا